కవిత
అమ్మంటే ... నాన్నంటే ... !
ఇటుక మీద ఇటుక పెడుతూ
సిమ్మెంట్ పూత పూస్తున్నాడు మేస్త్రి
అమ్మా నాన్న చందాన
వారు పెంచిన సంపదే
ఈ శరీరపు ఇటుకలు
వారు పూసిన పూతే
ఈ అనురాగపు అల్లికలు
గట్టి పునాదిగా
నీ వ్యక్తిత్వం
నిలువెత్తు భవనంలా
నీ ఆత్మవిశ్వాసం
నాది అనుకునే ఈ సంపాదనంతా
వారి దయాధర్మమే
ఏమిచ్చావ్ అని మొక్కను అడిగే
పసిమనసే నీది
ఎదిగితేనే అర్ధమయ్యే భాంధవ్యమిది .
అమ్మంటే ... నాన్నంటే ... !
ఇటుక మీద ఇటుక పెడుతూ
సిమ్మెంట్ పూత పూస్తున్నాడు మేస్త్రి
అమ్మా నాన్న చందాన
వారు పెంచిన సంపదే
ఈ శరీరపు ఇటుకలు
వారు పూసిన పూతే
ఈ అనురాగపు అల్లికలు
గట్టి పునాదిగా
నీ వ్యక్తిత్వం
నిలువెత్తు భవనంలా
నీ ఆత్మవిశ్వాసం
నాది అనుకునే ఈ సంపాదనంతా
వారి దయాధర్మమే
ఏమిచ్చావ్ అని మొక్కను అడిగే
పసిమనసే నీది
ఎదిగితేనే అర్ధమయ్యే భాంధవ్యమిది .